Ազգային ժողովի տնտեսական հարցերի մշտական հանձնաժողովի նախագահ Բաբկեն Թունյանը երեկ՝ նոյեմբերի 26-ին, լրագրողներին ասում էր, թե կառավարությունն այնպիսի «դարակազմիկ» սխալներ դեռ թույլ չի տվել, որոնք կարող են պատճառ լինել իշխանության հրաժարականի համար:

Այս ընտանիքապետությունը ոչ միայն քանդեց ու թշնամու բերանը տվեց մեր երկիրը, այլև բարոյականության բոլոր նորմերը հողին հավասարեցրեց։ Քարուքանդ արեց պետական այրի կերպարն ամբողջովին, պետությունը դարձավ մի փառասեր կնոջ ու մի անհավասարակշիռ տղամարդու գերին։

Որքան էլ որոշ պաշտոնյաներ փորձեն արդարանալ, թե իրենք անտեղյակ են եղել նոյեմբերի 10-ի տխրահռչակ փաստաթղթից, եւ Նիկոլ Փաշինյանը մեկ գիշերում ու միայնակ է ստորագրել եռակողմ հայտարարությունը, այդուհանդերձ, ռազմաքաղաքական էլիտայում եղել են պաշտոնյաներ, որ նախապես ծանոթ են եղել այդ փաստաթղթի բովանդակությանը։

Քանի որ այսօր ՀՀ-ում իշխանություն գոյություն չունի, կոչ ենք անում մեր կոլեգաներին՝ արվեստագետներին, գիտնականներին, սպորտսմեններին և ուղղակի ոչ անտարբեր մարդկանց շաբաթ օրը, նոյեմբերի 28 ին, ժամը 14.00 ին առանց քաղաքական գործիչների որպես բողոքի ակցիա հավաքվենք Շառլ Ազնավուր (կինո Մոսկվա) հրապարակում։

Խորհրդարանը դեմ քվեարկեց «Ռազմական դրությունը վերացնելու մասին» որոշման նախագծին: ԼՀԿ-ի ներկայացրած նախագիծը մերժվեց. դեմ քվեարկեց 56, կողմ՝ 36, ձեռնպահ՝ 2 պատգամավոր:

«Ի­րա­տե­սի» զրու­ցա­կի­ցը «Ե­րի­տա­սար­դի ձայ­նը» նա­խա­ձեռ­նու­թյան հա­մա­հիմ­նա­դիր ՀՈՎՀԱՆ­ՆԵՍ ՀԱՐՈՒ­ԹՅՈՒ­ՆՅԱՆՆ է։ Ար­դյոք ե­ռա­կողմ հայ­տա­րա­րա­գիրն այն գի՞նն էր, որ պետք է վճար­վեր այս պա­տե­րազ­մը կանգ­նեց­նե­լու դի­մաց։

Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը պարզ քա­ղա­քա­գի­տա­կան հաս­կա­ցու­թյուն­ներն էլ է ի­մաս­տազր­կում։ Երբ ա­սում է, թե ի­րա­վի­ճա­կի պա­տաս­խա­նա­տուն ինքն է և գի­տակ­ցում է իր պա­տաս­խա­նատ­վու­թյու­նը ոչ միայն վեր­ջերս տե­ղի ու­նե­ցա­ծի, այլև ի­րա­դար­ձու­թյուն­նե­րի հե­տա­գա զար­գա­ցում­նե­րի հար­ցում, չի՞ հաս­կա­նում, որ դա ո­րո­շա­կի քայլ է են­թադ­րում։

Սահ­մա­նադ­րա­կան դա­տա­րա­նի նախ­կին ան­դամ ԿԻՄ ԲԱԼԱ­ՅԱ­ՆԸ, որ կա­ռա­վա­րու­թյան շեն­քի դի­մաց ան­ժամ­կետ հա­ցա­դուլ է հայ­տա­րա­րել, «Ի­րա­տե­սի» հետ զրույ­ցում բա­ցատ­րում է՝ նման ծայ­րա­հեղ քայ­լի է դի­մել, որ­պես­զի մար­դիկ ուշ­քի գան վեր­ջա­պես:

Նա­խա­րա­րու­թյուն­նե­րին‚ պե­տա­կան կազ­մա­կեր­պու­թյուն­նե­րին հանձ­նա­րա­րա­կան է ի­ջեց­վել` կազ­մել և շատ կարճ ժամ­կե­տում ներ­կա­յաց­նել վե­ցամ­սյա գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի պլան։ Յու­րա­քան­չյուր ո­լոր­տի պա­տաս­խա­նա­տու­նե­րը կետ առ կետ պետք է ձևա­կեր­պեն այն ակն­կա­լիք­ներն ու ար­դյունք­նե­րը‚ որ սպա­սում են ա­ռա­ջի­կա կես տա­րում։

Ներ­քա­ղա­քա­կան դաշ­տում այն­պի­սի տպա­վո­րու­թյուն է‚ թե ընդ­դի­մու­թյունն ու իշ­խա­նու­թյու­նը զու­գա­հեռ աշ­խարհ­նե­րում են գոր­ծում։ Ընդ­դի­մու­թյու­նը հան­րա­հա­վաք­ներ է ա­նում‚ ճա­նա­պարհ­ներ փա­կում‚ հա­ցա­դուլ­ներ ի­րա­կա­նաց­նում՝ պն­դե­լով‚ որ ՀՀ վար­չա­պետ Նի­կոլ Փա­շի­նյանն այն­պի­սի հան­ցանք է գոր­ծել ժո­ղովր­դի ու պե­տու­թյան հան­դեպ‚ որ նման դա­վա­ճա­նու­թյան պա­րա­գա­յում հնա­րա­վոր չէ այլևս պաշ­տո­նա­վա­րել։